یاران دبستانی ...مدرسه ی فاضل ...

سلام ... وقتی از درس ومدرسه یاد میکنم همین ده   بیست   سی  سال گذشته در ذهن ما شکل می گیرد  و تصویر می یابد ...ولی  سخن گفتن از یکصد سال قبل  سخت است ... همان سال هایی که دو پدر بزرگ مادری و پدری (آقا سید ابراهیم و آقاسید نعمت الله ) که هر دو پسر عمو بودند...   وتعدادی اندک از هم ولایتی هایشان رنج راه را تحمل کرده بودند و راهی (مشهد الرضا )شده بودند ومن در همین سی سال گذشته پای صحبت بعضی از همین عزیزان می نشستم  (پدر ... مادر ... مادر بزرگ ...)  و آنها از خاطراتشان می گفتند ... بی بی کلثوم و (به طور خاص مادر بزرگ  بی بی خدیجه (دوخواهروفرزندان آقا سید علی...)    که تا سن هفت سالگی و بعد هم تابستان ها من در کنارشان بودم )  برادر بزرگشان (آقا سیدنعمت الله )اولین تحصیلکرده ی (مدرسه ی فاضل خان) بود ... آقا سید نعمت الله که زودتر از دیگران و چند سال مانده به آغاز جنگ جهانی اول با یکهفته پیاده ویا سوار بر الاغ راه را طی کرده بود و خودش را به مشهد الرضا رسانده بود در محله ی عید گاه که الان (بازار رضا و حوالی آن است ساکن شده بود و بعد از چند سال جای پایی برای خودش باز کرده بود و چند سال ماندگاری او را صاحب اسم و رسم کرده بود (الان تنها یادگار آن دوران یک مهر برنجی در دست من است که این کلمات روی آن حک شده است /حوزه ی اجتماعیون اعتدالیون محله ی عیدگاه/ )      و در انجمن فعال (اعتدالیون اجتماعیون )محله ی عیدگاه شناخته شده بود چند سال بعد با تشویق (پدربزرگ آقاسیدنعمت الله )   میرزا یحیی  اشراقی هم دست  فرزند خواهرش -معصومه -      (آقا سید ابراهیم عمادی )را که پسر عموی (پدر بزرگ آقا سیدنعمت الله هم بود )   گرفت و راهی (مشهد الرضا )شد  بعد ها  پسرعموی (آقاسیدابراهیم)  آقا سید نعمت الله در یک سفر نا خواسته به گزین در یک حادثه ی مشکوک به قولی (با لگد اسب )در سال (1298 هجری شمسی ) از دنیا رفت در حالی که همسرش (بی بی شرف )حامله بود و بعد ها فرزندش که پدر ما بود را به نام خودش (سیدنعمت الله )نام گذاردند... از این یاران دبستانی که همدیگر را در اوایل اشغال (مشهدالرضا)توسط قوای اشغالگر ان جنگ جهانی    درک کرده بودند  میرزا ابراهیم فرزند آخوند خدنگ (شریعتی ) و میرزا یحیی (اشراقی ) وفرزند خواهر میرزا یحیی (آقاسید ابراهیم عمادی ) در گزین عمر به دنیا ذاشتند و سالهای بعد این دو نفر آخر در گزین تاثیر گذار بودند میرزا یحیی را همه به یاد داشتند با آن عرق چین سفید زیبا بر سر و عبای نازک سفید کرم رنگ ... میرزا یحیی تا سال (1318هجری شمسی) عمر به دنیا داشت ...

جزین ...

جزین و جایگاه شایسته ی آن