تون و جزین سرزمین نیاکان

خاطرات نیاکان
تون و جزین سرزمین نیاکان

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست ...

بایگانی

آخرین نظرات

جمعه, ۲۲ بهمن ۱۳۹۵، ۰۶:۵۶ ق.ظ

۱

منزل میرزایحیی (اشراقی ) جزین

جمعه, ۲۲ بهمن ۱۳۹۵، ۰۶:۵۶ ق.ظ

منزل میرزا یحیی (جزین )
...در نوشته های گذشته در باره ی میرزا یحیی نوشتم ... ایشان چند سال قبل از جنگ جهانی اول در مشهد تحصیل می کردند  و این منزل که ورودی آن مشاهده می شود از معدود بنا های گزین است  گه معماری زیبایی دارد,در داخل اطاق باد گیر همین بنا نشانه هایی از حوض و زیر زمین هم بوده است  ای بنا سابقه ی ساخت آن به قبل از ولادت (مرحوم میرزا یحیی ) می رسد که پدرشان (میرزا محمد ) بنای آن را گذاشته است  و بر همین اساس باید گفت تاریخ بنا بیش از یک قرن و نیم  می باشد در تصویر مشاهده شده ابتدای ورودی منزل به گونه ای طراحی شده است که حالت انتظار را دارد به دلیل سواد بالای میرزا مردم برای رفع و رجوع کار هایشان به ایشان مراجعه می کردند همانطور که گفتم میرزا یحیی همراه پسر خواهرشان آقا سید ابراهیم و دیگران در مشهد مقدس  تحصیل کرده بودند  ...  و این مکان اولین ساختمانی بوده است که محل تحصیل برای آموزش ابتدایی انتخاب شده است و تاب لو مدرسه ی نشاط جزین بر سر  در این بنا بوده است ... ایشان دایی مرحوم بابا بزرگ آقا سید ابراهیم بودند که آقا سید ابراهیم (با با بزرگ مادری اینجانب)       هم تحصیل کرده ی مدرسه ی فاضل خان مشهد بودند در مورد مدرسه ی فاضل خان وتاریخ ساخت آن و  این که معمار بنای مدرسه ی فاضل خان در ابتدای بالا خیابان از اهالی  ( تون ) بوده است . در بخشهای گذشته مطالبی نوشته ام ...

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۵/۱۱/۲۲
سیدمحمود بخشایش

نظرات  (۱)

۲۹ خرداد ۹۶ ، ۲۳:۵۵ محمدرضا اشراقی
سلام   تصویرزیبای "هشتی"و"بادگیر"منزل مرحوم میرزایحیی،که باخوش سلیقگی شماچاشنی مطالب دلچسبتان شده بود،انگیزه دیدارازمنزل رارقم زد.نوروز96ودربرگشت ازطبس،ازمسیرکویری بشرویه،نیگنان سرازجاده جزین ابوالخازن دراوردیم.بعدارظهر12فروردین،خانم کیمیاوی-صاحب فعلی منزل-باگشاده رویی،پذیرای دیدارماشدند.استخوانبندی وبقول امروزیها،استرکچرمنزل،خبرازاعیانی بودن ان دردوره خودمیداد.در"هشتی"زیبای ان سکویی تعبیه شده است که شاید به تعبیرامروز"اتاق انتظارارباب رجوع"باشد.دردالان منزل،اتاقی جمع وجور،نسبتا کوچک باگچبریهایی درسقف،ظاهرا اتاق کارمرحوم پدربزرگ بچشم میاید.درصحن دوایوان،"پتو ونسر"یاتابستانی وزمستانی محل چاه اب،مطبخ،هیزم خانه،تنور،اجاقهاواتاقهای نشیمندوانباری باخم ها و"پرخو"های دیدنی رادربرگرفته است.بادگیربرافراشته برروی ایوان،خنکای نسیم تابستان کویری رابرهرذیجودی،می پراکند.این خلاصه توصیف اجمالی منزل مرحوم میرزایحیی است  که من سالهاپیش وصف انرا ازمرحوم اقای عبدالرحیم کبیری وچندسال قبل اززبان عموی گرامیم اقای جلیل اشراقی شنیده بودم .درهمینجاوبه سهم خودازخانواده کیمیاوی-صاحب فعلی منزل-که سالهای متمادی باخوب وبدمنزل ساخته ودرحفظ ونگهداشت ان کوشیده اند،کمال امتنان رادارم.خانم کیمیاوی ازمیراث فرهنگی گلایه مند بودندکه نه خودبه تعمیروترمیم خرابیهامیپردازندونه اجازه تعمیر میدهند،میراث فرهنگی بادگیر ودیوارمشرف به کوچه راترمیم کرده است.البته این بنده موضوع رابه دفتر معاون ریاست جمهوری ورییس سازمان،اعلام کردم.امیدوارم شورای محترم روستایی جزین پیگیرقضیه باشند.
پاسخ:
سلام و دست  مریزاد ...خدمت استاد و قوم بزرگوارم ... نکته ی زیبا و با ارزش ی را بیان کردید که باید بیشتر به آن پرداخته شود ... اخیرا در محدوده ی شهر بجستان و گناباد و حتی فردوس به یقین می توان گفت که بادگیر ها فقط در جزین ماندگار شده اند و ودر شهر بجستان هم فقط فعالیت های میراث فرهنگی به دو روستای جزین و (مزار )محدود شده است این را بخشنامه های خودشان می گوید ... امیدواریم که با همت دوست داران میراث دهستان جزین که در منطقه حرف اول را می زند در آینده ی نزدیک به حق خود آن گونه که شایسته ی آن است برسد ...