افق روشن ...آغاز ی برای ارج گذاردن به میراثی تاریخی

اکنون پس از  گذشت چند سال در خرداد ماه سال (1397 )توجه به حفظ بافت قدیم روستا آغاز شده است و موجب سپاس و قدر دانی است هرچند     در باب ارزش ها و اعتبار فرهنگی و میراث تاریخی  جزین ( به ویژه دو بادگیر بزرگ که بیش از یکصد و پنجاه سال قدمت دارد و بالای آن فرو ریخته است و عکس قدیم آن هم موجود است منزل آقا  سید عبدالله فرزند بازرگان بزرگ جزین و منزل آقا ذبیح الله  ) توجه  به باز سازی و ترمیم این دو باد گیر اهمیت دارد (فقط بادگیر منزل مرحوم میرزا یحیی )با کمک میراث فرهنگی باز سازی شده است    در بخش های گذشته ی  این مجموعه سخن گفته شد و حتی سازنده و معمار بنا ها که یزدی بوده است   از سالها پیش بیان شده است اکنون با توجه ویژه و اعتباری    اهمیت خود را باز یافته است ... امیدواریم که آنچه از سال های گذشته در باره ی    ارزشهای بسیار کم یاب و نادر این ولایت مان جزین بیان کردیم (که حتی در شهر های اطراف این ولایت مثل و حتی نمونه ای از بادگیر های تاریخی  ولایت مان جزین  وجود ندارد   از این زمان (توجه به آن استمرار داشته باشد و مقطعی نباشد ) (ومن الله توفیق...)

سلام ... نظر و پیشنهاد استاد و قوم بزرگوارم(نوه ی میرزا یحیی اشراقی

سلام   تصویرزیبای "هشتی"و"بادگیر"منزل مرحوم میرزایحیی،که باخوش سلیقگی شماچاشنی مطالب دلچسبتان شده بود،انگیزه دیدارازمنزل رارقم زد.نوروز96ودربرگشت ازطبس،ازمسیرکویری بشرویه،نیگنان سرازجاده جزین ابوالخازن دراوردیم.بعدارظهر12فروردین،خانم کیمیا  یی-صاحب فعلی منزل-باگشاده رویی،پذیرای دیدارماشدند.استخوانبندی وبقول امروزیها،استرکچرمنزل،خبرازاعیانی بودن ان دردوره خودمیداد.در"هشتی"زیبای ان سکویی تعبیه شده است که شاید به تعبیرامروز"اتاق انتظارارباب رجوع"باشد.دردالان منزل،اتاقی جمع وجور،نسبتا کوچک باگچبریهایی درسقف،ظاهرا اتاق کارمرحوم پدربزرگ بچشم میاید.درصحن دوایوان،"پتو ونسر"یاتابستانی وزمستانی محل چاه اب،مطبخ،هیزم خانه،تنور،اجاقهاواتاقهای نشیمندوانباری باخم ها و"پرخو"های دیدنی رادربرگرفته است.بادگیربرافراشته برروی ایوان،خنکای نسیم تابستان کویری رابرهرذیجودی،می پراکند.این خلاصه توصیف اجمالی منزل مرحوم میرزایحیی است  که من سالهاپیش وصف انرا ازمرحوم اقای عبدالرحیم کبیری وچندسال قبل اززبان عموی گرامیم اقای جلیل اشراقی شنیده بودم .درهمینجاوبه سهم خودازخانواده کیمیا  یی-صاحب فعلی منزل-که سالهای متمادی باخوب وبدمنزل ساخته ودرحفظ ونگهداشت ان کوشیده اند،کمال امتنان رادارم.خانم کیمیا  یی ازمیراث فرهنگی گلایه مند بودندکه نه خودبه تعمیروترمیم خرابیهامیپردازندونه اجازه تعمیر میدهند،میراث فرهنگی بادگیر ودیوارمشرف به کوچه راترمیم کرده است.البته این بنده موضوع رابه دفتر معاون ریاست جمهوری ورییس سازمان،اعلام کردم.امیدوارم شورای محترم روستایی جزین پیگیرقضیه باشند.  اکنون بعد از گذشت چند سال در خرداد ماه سال (1397 )توجه به حفظ بافت قدیم روستا آغاز شده است و موجب سپاس و قدر دانی است   که در باب ارزش ها و اعتبار فرهنگی جزین ( به ویژه دو بادگیر بزرگ که بیش از یکصد و پنجاه سال قدمت دارد و بالای آن فرو ریخته است و عکس قدیم آن هم موجود است)    از سالها پیش بیان شده است اهمیت خود را باز یافته است ... امیدواریم که آنچه از سال های گذشته در باره ی    ارزشهای بسیار کم یاب و نادر این ولایت مان جزین بیان کردیم از این زمان (توجه به آن استمرار داشته باشد و مقطعی نباشد ) (ومن الله توفیق...)