علامه فاضل تونی ...
ا قا شیخ محمدحسین تونی، معروف به "فاضل تونی" ادیب، حکیم و مدرس حکمت و عرفان و از علمای معاصر قرن 15 هجری قمری در 25 محرم 1298 هجری قمری در "تون" (نام قدیم شهر فردوس) متولد شد. پدرش، ملاعبدالعظیم، واعظ فردوس و حوالی آن بود و خانواده اش از اهل فضل و تقوی بودند.
شیخ محمد حسین، در همان کودکی به مکتب خانه رفت و در مدتی کوتاه خواندن و نوشتن را یاد گرفت و بلافاصله به تحصیل مقدمات ادبیات عرب پرداخت.
تمام قرآن را خیلی زود حفظ کرد، در همین دوران که کمی از تحصیل او می گذشت پدر را از دست داد ولی فقدان پدر و نداشتن مال و ممری ثابت برای معیشت، مانع تحصیل او نشد، به خاطر هوش زیاد و قدرت حفظ و ذهن، در اندک مدتی، سیوطی و مغنی و مطول را خواند و در همان شهر (تون) سرآمد همه شد.
افراد برجسته و متمکن شهر، فرزندانشان را برای تحصیل یا مباحثه، 
نزد او می فرستادند.
در هفده سالگی به خاطر محدودیت علمی شهر، تون به ناچار به مشهد مقدس رفت و در مشهد، دروس مختلف را در 6 سال آموخت و بعد به اصفهان که آن زمان مهد علم و دانش بود ، رفت تا به تحصیل فلسفه و حکمت و تکمیل فقه و اصول بپردازد.
علامه تونی،11 سال اقامت در اصفهان را بهترین ایام عمر خود می دانست که فقط تحصیل علم ، تدریس، عبادت ، ریاضت و تهذیب نفس داشت.
بعد از اقامت 11 ساله در اصفهان، مدت کوتاهی و برای چند ماه دوباره به خراسان رفت و بعد در تهران ماندگار شد.
شور و اشتیاق کامل او به علم و معرفت، هوش و حافظه عجیب و خستگی ناپذیری او، موجب شد تا وی، استادی کامل و عالمی کارآمد و با نفوذ شود.
وی به مدرسه دارالشفا در تهران رفت و حوزه درس آن جا را اداره و تدریس را شروع کرد.
در سال 1333 هجری قمری یعنی در سن 35 سالگی تدریس عربی را در مدرسه علوم سیاسی دارالفنون تهران شروع و مدتی هم وعظ و خطابه داشت.
دروس عربی و فقه و منطق می آموخت. از سال 1313 شمسی، در "دارالمعلمین عالی" که تازه تاسیس شده بود، تدریس عربی ، منطق و فلسفه را شروع کرد.
با تاسیس دانشکده معقول و منقول و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، دروس فلسفه، زبان، ادبیات عرب را تدریس می کرد و در سال های آخر،تنها در دانشکده معقول و منقول بود و سال 1333 شمسی بازنشسته شد.
درس او به آیات و احادیث و اشعار مولوی و حافظ و شیخ محمود شبستری و جامی آمیخته و بیانش بسیار شیوا و گاهی با طنز و ساده و روشن بود.
به علت حافظه حیرت انگیزش، احتیاج به یادداشت کردن نداشت و بسیار کم دست به قلم می برد، از این رو آثار مکتوب او محدود است و بیشتر یادداشت های دانشجویان او، به صورت کتاب در آمده و حواشی مختصری بر آثار عرفانی و فلسفی نوشته است.
جزوه صرف، تعلیقه بر شرح فصوص الحکم، کتاب های صرف و نحو و قرائت، ترجمه متون سماع طبیعی، منتخب قرآن و نهج البلاغه و منتخب کلیله و دمنه عربی و وفیات الاعیان. شرح و ایضاح لغات سخت، جزوه منطق، حکمت قدیم و الهیات از جمله آثار اوست.
علامه فاضل تونی، در نیمه شعبان سال 1380 هجری قمری در سن 82 سالگی مصادف با 12 بهمن 1339 شمسی در تهران در گذشت.
مدفن او در قبرستان سیخان شهر قم است.
