درخت ها ایستاده می میرند...

(درخت هاایستاده می میرند)... چاه قند شیخ

 

 استخر پر از ماهی هایی بود که چشم به آسمان داشتندو دور تا دور استخر درختان توت با سخاوت تمام میوه های خود را تقدیم ماهیی انی می کردند که در استخر بودند اکنون استخر را از آب تهی کرده اند واز ماهی ها هم اثری نیست و درختان دور استخردر ماتم قطره ای آب      ...!دیگر نه از سنجاقک ها خبری هست و نه در شبانگاهان کسی آوای موزون قور باغه ها را از دور تا دور استخر می شنود درخت زیبای سنجد هم که در کنار( جالو )متواضعانه سر براستخر خم کرده بود دیگر اثری از آن نیست... درخت ها در سوگ ماهی ها ایستاده کم کم خشک می شوند        . .. واکنون اثری از آنها نیست آیا در این وانفسای کویرااین سرمایه های ارزشمند واین درختان کهن سال که نیمه جان ماند ه اند وروزگاری طراوت و سر سبزی را به ارمغان می آوردند ادامه حیات خواهند یافت و چاره ای برای زندگی پیدا خواهند  کردچگونه می توان ازاین سرمایه های گرانبها در این عطش وبی آبی کویر حمایت کرد سایه های فرح بخش وحیات بخش درختان کوچه باغ و آواز دلنواز پرندگان در شاخسار درختان که همه نعمت های پروردگار بودند کجایند قبول کنیم که تنهاخشکسالی آن سر سبزی وحیات را از آبادی ما نگرفته است  ...اکنون به فکر همان نیمه جان هایی باشیم که در حسرت گذشته ماتم گرفته اند وروز گاری گذشتگان ما برای به بار آوردن آن درختان تلاش ها کرده اند (ارذی بهشت ماه یک هزار و سیصد ونود دو ) چاه قند شیخ