برج و بارو ...گزین و مقاومت ودلاوری

آن روزهای دور وقتی در حاشیه ی کویر انسان های پر تلاش با همه ی آرامش و شکوه که اجتماع کوچک شان داشت اما حوادث و اتفاقات جامعه ی بزرگشان به گونه ای دیگر بود و آنها باید با همه ی توانشان از اجتماع کوچک شان به هر راه وروش حراست کنند باید اشاره کرد در بعد از امضای قانون مشروطیت و آگاهی اجتماعی عامه مردم   اندکی بعد آمدن محمد علی شاه قاجار به جای مظفرالدین شاه اوضاع مملکت به گونه ای شد که در هر گوشه ای از این آب و خاک محمد علی شاه یرای بقای حکومت خودش گروه راه زنان را در مقابل مردم کوچه و بازار قرار می داد هر کس می توانست خودش را بر دیگران غالب می کرد و محمد علی شاه هم برایش همین خوب بود و حتی بقای حکومت خودش را در چنین راه و روشی می دید   که در گوشه و کنار اشرار حاکم باشند وتلاش و کوشش اجتماعی مردم هم دستخوش شرارت های اشرار و راهزنان باشد  از قانون و مشروطیت دور شوند فرمان حکومتی برای آنهایی صادر می شد که هر چه بیشتر بتوانند گروه های مردم آزادی خواه را چپاول و غارت کنند   شرح حال نایب حسین کاشی که در اصل از اهالی لرستان بود و از ایل بیرانوند را حسین آل داووددر کتاب (حسین کاشی در خور وبیابانک )گفته است که هر گاه از جانب حکومت  احساس خطر میکردند از کاشانبه طرف کویر می رفتند و همه ی روستا ها و آبادی های حاشیه ی کویر از نایین و اردستان گرفته تا خور و بیابانک و حتی طبس محل امن برای نایب حسین و دار و دسته اش بود برای اینکه نیرو های دولتی به آن نواحی کمتر دسترسی داشتند  همان روزگاری که محمد علی شاه تازه جانشین پدرش شده بود  حتی خاندان یغمای جندقی سخن ها و گفته ها از جور و ستم (نایب حسین )دارند  همه ی حاشیه ی کویر از طبس گرفته تا خور و بیابانک و حتی آبادی های کوچک مانند جزین  در جلو تاخت و تاز دزدان و اشرار بود در کتاب (جندق و قومس در اواخر قاجار )از گروهی دیگر از اشرار سخن به میان آمده است که آن ها هم روستا ها و آبادی های حاشیه ی کویر را غارت می کردند (حسنی ها )که شهرت مردمان دیار جزین به پایداری در برابر آنها در بالای برج ها و دیو ا رهای بلند اطراف روستا   شهرت و آوازه دارد از همان دار و دسته ی چپاول گران بودند این گروه متجاوز مقارن عصر (نایب حسین )به حاشیه ی کویر آمده بودند و با حملات و سرقت های خود مناطق  را نا آرام و مردم را سر گردان کوه و بیابان می ساختند دزدان مشهور به (حسن فارسی )نخستین حمله ی این گروه اواخر سال (1325 هجری قمری )بود (سال 1280 هجری شمسی)  این دسته از حوالی جنوب ایران و ایالت فارس حرکت کرده بودند برای آنکه نام و نشان آنها شناخته نشود همدیگر را حسن می خواندند از این رو به نام دزد های حسن یا حسن فارسی شهرت پیدا کرده بودند در باره (حسنی ها )در جای دیگر اشاره شد و پایداری جزین در برابر آنها را بیان کردم  ...